تاثیر ورزش تردمیل بر بهبود حافظه فضایی طی بیماری مالتیپل اسکلروزیس در موشهای صحرایی نر

زمینه و هدف : ورزش اختیاری به عنوان یک فاکتور فیزیولوژیک باعث بهبود حافظه، یادگیری و افزایش پلاستیسیتی سیناپس می گردد. ورزش باعث تغییر در سطح رونویسی تعدادی از ژن های شناخته شده در ارتباط با فعالیت نورونی، ساختمان سیناپسی و ساخت نوروترانسمیترهایی می شود که در پردازش حافظه، مهم هستند. اثر مثبت ورزش بر حافظه با افزایش نوروژنز در شکنج دندانه دار هیپوکمپ مرتبط می باشد. در این پایان نامه اثر ورزش اجباری متوسط منظم کوتاه مدت و بلند مدت بر روی حافظه ی رت های نر بالغ و ارتباط آن با بیماری مالتیپل اسکلروزیس در مقایسه با رت های نر بالغ سالم، بررسی گردید. مواد و روش ها : به این منظور 56 سر رت نر با وزن 250 گرم از نژاد ویستار، به طور تصادفی انتخاب شدند و در 8 گروه 7 تایی، قرار گرفتند. 1- گروه کنترل سالم، 2- گروه بیمارms ( جراحی و کانول گذاری و سم اتیدیوم بروماید به صورت محلول 01/0 % اتیدیوم بروماید در سالین 9/0 % استریل، در حجم 3 میکرولیتر و با سرعت 1 میکرولیتر در دقیقه به صورت دو طرفه به تشکیلات هیپوکامپ (ناحیه) ca1تزریق شد)، 3- گروه شاهد (تزریق سالین 9/0 درصد rat// )، 4- گروه ورزش کوتاه مدت، 5- گروه ms + ورزش کوتاه مدت، 6- گروه ورزش بلند مدت، 7- گروه ms + ورزش بلند مدت، 8- گروه ورزش بلند مدت + القاء ms + ورزش کوتاه مدت ( جهت بررسی اثر پیشگیری کنندگی ورزش بر بیماری ام.اس). جهت ارزیابی اثر دمیلیناسیون القاء شده توسط اتیدیوم بروماید و تاثیر ورزش بر حافظه ی فضایی رت ها از روش ماز آبی موریس استفاده شد. نتایج : نتایج نشان داد ورزش کوتاه مدت و بلند مدت، هر دو به طور معنی داری حافظه ی فضایی در مدل تجربی ms را بهبود بخشیدند (p<0.05). همچنین در رت های سالم ورزش بلند مدت، به طور معنی داری حافظه فضایی را بهبود بخشد (p<0.05)؛ ولی ورزش کوتاه مدت با وجود تاثیر مثبت بر حافظه، نتوانست به طور معنی داری حافظه فضایی را بهبود بخشد. بحث: کاهش حافظه ی ایجاد شده طی بیماری مالتیپل اسکلروزیس توسط ورزش بهبود یافت. احتمالا ورزش با 1- افزایش ترشحbdnf وngf و تاثیر بر نوروژنژ، 2- فعال سازی آنزیم های آنتی اکسیدان و افزایش دفاع آنتی اکسیدانی، 3- افزایش بیان ژن های هیپوکمپ و تاثیر بر زایش نورونی، 4- افزایش جریان خون و اکسیژن رسانی به هیپوکمپ، 5 - افزایش فعالیت الکتریکی نورون های هیپوکمپی و با 6- تغییرنوروترانسمیترها وگیرنده های آن ها و تاثیر بر افزایش ارتباطات نورونی، در هیپوکامپ، حافظه فضایی در موش های صحرائی نر مبتلا به ms را به طور معنی داری بهبود می بخشد.